Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Δημότες της πόλης αλλά... χωρίς οδό και αριθμό...

Δεν τους βρίσκει 
η Πυροσβεστική 
ούτε το ΕΚΑΒ όταν χρειάζονται βοήθεια...

Μέσα απο τα γραφεία του δημαρχείου με τις περιστρεφόμενες καρέκλες και τις τηλεοράσεις, όλα έξω στη πόλη φαίνονται εντάξει και τίποτα ανησυχητικό δεν υπάρχει.
Εντάξει φαίνεται να είναι τα πράγματα και στους κεντρικούς δρόμους της πόλης με τα φαρδιά πεζοδρόμια, τα απορριμματοφόρα να περνούν στην ώρα τους και οι ταχυδρόμοι να παραδίδουν την αλληλογραφία έστω και με καθυστέριση μηνών.
Υπάρχουν, όμως συνοικισμοί, όπου οι συμπολίτες μας δεν απολαμβάνουν ούτε την καθαριότητα που πρέπει, ούτε τους καλούς δρόμους, ούτε τις όμορφες πλατείες και παιδικές χαρές.
Ακόμα χειρότερη είναι τα πράγματα σε κάποιες γειτονιές όπου οι συνδημότες μας δυσκολεύονται να προσδιορίσουν που ακριβώς βρίσκεται το σπίτι τους.

Οι “δικοί τους” δρόμοι δεν έχουν ούτε όνομα ούτε αριθμό και για να σου πουν που είναι το σπίτι τους πρέπει να χρησιμοποιήσουν το: λίγο πιο πέρα... ή λίγο πιο δώθε απο τον τάδε... κεντρικό δρόμο.
Αναφερόμαστε σε πολλούς δρόμους που βρίσκονται στα δυτικά της πόλης, στους Αμπελότοπους και στον συνοικισμό του Αη Γιώργη.
Σ΄αυτούς τους δρόμους οι κάτοικοι είναι αγνώστου διεύθυνσης και αριθμού και επομένως η αλληλογραφία παραδίδεται με μεγάλη καθυστέρηση ή δεν φτάνει καθόλου ενώ η κατάσταση παίρνει δραματικές διαστάσεις όταν, ο μη γέννητο, χρειαστεί την βοήθεια του ΕΚΑΒ για την μεταφορά ασθενούς στο ΕΣΥ ή την πυροσβεστική σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Τότε που χρόνος μετράει αντίστροφα για τη ζωή του ασθενή και για τις περιουσίες, η έλλειψη οδού και αριθμού λειτουργεί κυριολεκτικά καταστροφικά.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός συμπολίτη μας, του οποίου το σπίτι πήρε φωτιά και δεν μπορούσε να εξηγήσει στους άνδρες της πυροσβεστικής που ακριβώς βρισκόταν. Αναγκάστηκε λοιπόν να αφήσει το φλεγόμενο σπίτι και να βγει στο πλησιέστερο κεντρικό δρόμο ώστε να τον δουν οι άνδρες της πυροσβεστικής και στην συνέχεια να τους οδηγήσει στο τόπο της πυρκαγιάς.
Ολα αυτά συμβαίνουν επειδή η εκάστοτε δημοτική αρχή δεν ασχολήθηκε με το πρόβλημα και δεν διέθεσε λίγα χρήματα για την αγορά και τοποθέτηση πινακίδων που θα έδειχναν την ονομασία του δρόμου και τον αριθμό του σπιτιού.
Ισως γι’αυτούς να είναι πιο χρήσιμο να ξοδεύουν 7.000 ευρώ για ξηρούς καρπούς στις Εθνικές Επετείους ή να αγοράζουν τηλεοράσεις και ψυγεία για τα γραφεία των αντιδημάρχων.
Βέβαια ΤΩΡΑ με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ υπάρχουν οι σύμβουλοι της Δημοτικής Ενότητας Αλεξανδρείας, οι οποίοι σε κάθε συνεδρίαση θέτουν τέτοια θέματα προς συζήτηση και ζητούν λύσεις, αλλά ,δυστυχώς αυτοί τα λένε…, αυτοί τα ακούνε…, διότι ούτε το δημοτικό συμβούλιο έχει ανοιχτά τα ώτα για να τους ακούσει αλλά ούτε και οι αντιδήμαρχοι φαίνεται να έχουν χρόνο για τέτοια... προβλήματα.
Μέχρι να συμβεί βέβαια το κακό..., και τότε όλοι αυτοί θα τρέξουν να χύσουν τα κροκοδείλια δάκρυά τους και να εκφράσουν την στενοχώρια τους για το δυσάρεστο συμβάν.
Μήπως όμως θα ήταν καλύτερο για όλους μας να σπεύσει η νέα διοίκηση να λύσει το πρόβλημα με την ονοματοθεσία και την αρίθμηση των δρόμων αυτών αποδεικνύοντας έτσι ότι δεν ξεχωρίζει τους πολίτες, σε πολίτες α και β κατηγορίας;

Δεν υπάρχουν σχόλια: